öbür tarafa yaptığım yolculukların tek kusuru ayaklarımdaki kırmızı kalpli ortopedik terliklerimin benimle birlikte gelememesi. tamam, begonya kokulu kumsalda yalınayak yürümek pek bir hoş ama onlarsız yolculuk yapmak zamanla ıstırap oluyor bana. yapma öbür dünya, etme eyleme. sen terliklerimle kabul et beni, söz ben onları elimde taşır yine yalınayak kumsala basarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder