huzur.

Pekala, pekala. Bu kadar gündelik meşgale yetmez mi artık?
Dönmek lazım gönle.
Bir düşünün a dostlar neler yitip gidiyor gönlümüzden, yaşamadığımız hangi yüce duyguları unutuyoruz günlük hırslarla, intikamla, günübirlik süren maceralar ve sadece gözümüzü tatmin ettiğimiz şu işlerle..
Oysa tevazunun derinliklerinde yatar huzur. Saf ve günahsız aşkın doruklarında; vuslata erememiş aşıkla maşukun kalplerindedir huzur.. Bilgeliğin kendisidir huzur, yüceliğin diğer adı..
Peki, biz ne zaman ereceğiz dersiniz huzura?